UNUTKAN İNSANA HATIRLATMALAR
İnsan kelimesi iki kökten geliyor, -isim müsemmâyı çeker-:
1.Nisyan kökünden geliyor. Unutan bir insan. Rabbinin nîmetlerini unutan, gaflete düşen bir insan.
Cenâb-ı Hak peygamberlerle ihsan ediyor, ikram ediyor. Suhuflarla, kitaplarla ikram ediyor. Şu kâinattaki zerreden kürreye, bir atomdan galaksilere kadar her şeyle Cenâb-ı Hak azamet-i ilâhiyyesini telkin ediyor. Fakat insan unutuyor ve gaflete dalıyor.
Onun için îman “Lâ ilâhe” ile başlayacak; Allah’tan uzaklaştıran her şey kalpten silinecek. “İllâllah”; kalp Cenâb-ı Hak’la beraber olacak. yani kalp, tezkiye olacak, temizlenecek.
Nasıl, kirli bir bardağın içine necâsetli bir bardağın içine, temiz bir memba suyu konulmaz ve içilmez; kalp de öyle. Kalp, Cenâb-ı Hakk’ın ilâhî bir tecellîgâhı hâline gelecek. Bu şekilde Cenâb-ı Hak’la dost olacak. Cenâb-ı Hakk’ı unutmayacak. Her gördüğü yerde;
اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِى خَلَقَ
(“Yaratan Rabbinin adıyla oku.” [el-Alak, 1]) Rabbinin azametini okuyacak.
Cenâb-ı Hak buyuruyor Haşr Sûresi’nde:
“…Allah’tan korkun (ittikā edin), herkes yarına ne hazırladığına baksın…” (el-Haşr, 18)